Κυρίως στην Καλαμάτα, στη Μεσσηνία όπου το όνομα «Παπαδημητρίου» είναι συνυφασμένο με την πρωτοπορία, την ποιότητα των προϊόντων, τις άριστες σχέσεις με τους προμηθευτές ελληνικών προϊόντων που χρησιμοποιούνταν ως πρώτη ύλη.
Η Θουρία της Καλαμάτας, εκεί όπου βρίσκεται το εργοστάσιο της εταιρείας, θρηνεί διότι ο Χρήστος Παπαδημητρίου δεν ήταν ένας τυχαίος επιχειρηματίας. Αλλά ένας ταλαντούχος άνθρωπος, σεμνός και ταπεινός που μαζί με τον αδερφό του, Δημήτρη, έδωσαν από το 2004 και μετά νέα πνοή στην οικογενειακή επιχείρηση.
Η εταιρεία Παπαδημητρίου, που τα τελευταία χρόνια έγινε «Kalamata Papadimitriou», γνωστή σε περισσότερες από 35 χώρες σε όλο τον κόσμο, ξεκίνησε το 1938, λίγο πριν τα δύσκολα χρόνια του πολέμου, όταν Χρήστος Παπαδημητρίου, παππούς του αδικοχαμένου συνεπώνυμου επιχειρηματία, δημιούργησε σε ηλικία 29 ετών μια μικρή παραγωγική και εξαγωγική μονάδα.
Ο παππούς, είχε φύγει από την Πάτρα, πατρίδα τότε του «μαύρου χρυσού», της κορινθιακής σταφίδας και πήγε στην Καλαμάτα όπου ασχολήθηκε κυρίως με αυτό το προϊόν, αλλά και με ελιές Καλαμών, λάδι και αποξηραμένα σύκα.
Ενας τολμηρός επιχειρηματίας, με άγνοια κινδύνου, και χωρίς πολλές γνώσεις στο εμπόριο, κατάφερε να φέρει την σταφίδα σε όλη την Αγγλία ενώ από το 1950 και μετά πήγε και στην γερμανική και ολλανδική αγορά.
Το λιμάνι της Καλαμάτας τότε ήταν βασικός εμπορικός κόμβος με αποτέλεσμα ο Παπαδημητρίου να μπορεί να πουλάει σε χονδρέμπορους στο εξωτερικό σταφίδα… χύμα, δηλαδή ανεπεξέργαστη και χωρίς συσκευασία.
Το 1995 ξεκινά η μετεξέλιξη της επιχείρησης καθώς αναλαμβάνει ο γιος, Κώστας Παπαδημητρίου ο οποίος έχει σπουδάσει οινολόγος στη Γαλλία.
Η πρώτη καινοτομία του ήταν η δημιουργία εργοστασίου επεξεργασίας και τυποποίησης, με αποτέλεσμα η κορινθιακή σταφίδα να μπει σε όλα τα ράφια.
Η μεγάλη ανατροπή για την επιχείρηση, όμως, έγινε όταν ο ευφυής Κώστας Παπαδημητρίου, μαζί με τα παιδιά του, είδαν την πτώση της ζήτησης για σταφίδα και σκέφτηκαν ότι πρέπει να κάνουν κάτι άλλο.
Σε μια διεθνή έκθεση στην Ιταλία, έμαθαν για το βαλσαμικό (ή βαλσάμικο) ξύδι, ένα μοναστηριακό προϊόν της γειτονικής χώρας που δεν είχε περάσει στα σπίτια των Ιταλών, παρά μόνο από τις αρχές της δεκαετίας του 90 και μετά.
Το πρώτο ελληνικό βαλσαμικό
Ερχονται στην Ελλάδα και φτιάχνουν το 1998 το πρώτο ελληνικό βαλσαμικό ξύδι, με ελληνική πρώτη ύλη φυσικά.
Ελεγε τότε ο Κώστας Παπαδημητρίου: «Στην Καλαμάτα το ξύδι ονομάζεται και γλυκάδι. Πολλοί ερμηνεύουν τον χαρακτηρισμό σαν να προέρχεται από τη διάθεση να εξωραϊσουν την δριμύτητα του ξιδιού. Πιστεύω όμως γνωρίζοντας και τις οινοποιητικές συνήθειες της περιοχής, πως ο όρος γλυκάδι αποδόθηκε στα φρέσκα κρασιά της χρονιάς που ενώ δεν έχουν ολοκληρώσει τη ζύμωση, παραμένουν γλυκά και σε πολλές περιπτώσεις «ξιδιάζουν».
«Είχαμε τη σταφίδα, μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα καλό γλυκό κρασί και στη συνέχεια ένα γλυκό ξύδι και προχωρήσαμε», είχε πει ο Χρήστος Παπαδημητρίου
Ο Χρήστος και ο Δημήτρης αναλαμβάνουν τα ηνία της εταιρείας το 2004 και εξελίσσουν το προϊόν.
Αλλάζουν το λογότυπο, φέρνουν νέο σχεδιασμό της εταιρείας, δημιουργούν νέα προϊόντα και στρέφονται και στις σάλτσες.
Ενας τολμηρός επιχειρηματίας, με άγνοια κινδύνου, και χωρίς πολλές γνώσεις στο εμπόριο, κατάφερε να φέρει την σταφίδα σε όλη την Αγγλία ενώ από το 1950 και μετά πήγε και στην γερμανική και ολλανδική αγορά.
Το λιμάνι της Καλαμάτας τότε ήταν βασικός εμπορικός κόμβος με αποτέλεσμα ο Παπαδημητρίου να μπορεί να πουλάει σε χονδρέμπορους στο εξωτερικό σταφίδα… χύμα, δηλαδή ανεπεξέργαστη και χωρίς συσκευασία.
Το 1995 ξεκινά η μετεξέλιξη της επιχείρησης καθώς αναλαμβάνει ο γιος, Κώστας Παπαδημητρίου ο οποίος έχει σπουδάσει οινολόγος στη Γαλλία.
Κώστας Παπαδημητρίου
Η μεγάλη ανατροπή για την επιχείρηση, όμως, έγινε όταν ο ευφυής Κώστας Παπαδημητρίου, μαζί με τα παιδιά του, είδαν την πτώση της ζήτησης για σταφίδα και σκέφτηκαν ότι πρέπει να κάνουν κάτι άλλο.
Σε μια διεθνή έκθεση στην Ιταλία, έμαθαν για το βαλσαμικό (ή βαλσάμικο) ξύδι, ένα μοναστηριακό προϊόν της γειτονικής χώρας που δεν είχε περάσει στα σπίτια των Ιταλών, παρά μόνο από τις αρχές της δεκαετίας του 90 και μετά.
Το πρώτο ελληνικό βαλσαμικό
Ερχονται στην Ελλάδα και φτιάχνουν το 1998 το πρώτο ελληνικό βαλσαμικό ξύδι, με ελληνική πρώτη ύλη φυσικά.
Ελεγε τότε ο Κώστας Παπαδημητρίου: «Στην Καλαμάτα το ξύδι ονομάζεται και γλυκάδι. Πολλοί ερμηνεύουν τον χαρακτηρισμό σαν να προέρχεται από τη διάθεση να εξωραϊσουν την δριμύτητα του ξιδιού. Πιστεύω όμως γνωρίζοντας και τις οινοποιητικές συνήθειες της περιοχής, πως ο όρος γλυκάδι αποδόθηκε στα φρέσκα κρασιά της χρονιάς που ενώ δεν έχουν ολοκληρώσει τη ζύμωση, παραμένουν γλυκά και σε πολλές περιπτώσεις «ξιδιάζουν».
«Είχαμε τη σταφίδα, μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα καλό γλυκό κρασί και στη συνέχεια ένα γλυκό ξύδι και προχωρήσαμε», είχε πει ο Χρήστος Παπαδημητρίου
Ο Χρήστος και ο Δημήτρης αναλαμβάνουν τα ηνία της εταιρείας το 2004 και εξελίσσουν το προϊόν.
Χρήστος Παπαδημητρίου
Οι εξαγωγές πληθαίνουν, το ξύδι, οι κρέμες βαλσαμικού, οι μεσογειακές μουστάρδες κατακτούν τις αγορές σε 35 χώρες. Και τα αδέρφια, άξιοι συνεχιστές της παράδοσης της οικογένειας, κρατούν μια βασική αρχή:
Την αξιοποίηση των τοπικών προϊόντων, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο της περιοχής, το ελληνικό μέλι, τα φρούτα της Μεσσηνίας, όπως τα ρόδια από το Διαβολίτσι ή τα διάσημα και ιδιαίτερα γευστικά σύκα της Καλαμάτας.
Τα προϊόντα της Kalamata Papadimitriou, εκτός από τα ελληνικά ράφια, βρίσκονται πλέον στην Αγγλία, της Γερμανία, την Κύπρο, την Τσεχία, την Ουγγαρία, την Φιλανδία αλλά και τα Εμιράτα.
Κι όπως έλεγε ο εκλιπών Χρήστος Παπαδημητρίου «Δεν έχω μακρόπνοα σχέδια. Ξεκινήσαμε σταφιδάδες, γίναμε ξυδάδες, τώρα είμαστε σαλτσάδες. Εμείς θέλουμε να κάνουμε συνέχεια καλύτερο το προϊόν μας και τις διαδικασίες πώλησής του».
Η καλύτερη περίοδος για την επιχείρηση ήταν το διάστημα 2006 – 2013 όταν ο τζίρος της υπερδιπλασιάστηκε. Το 2013 ξεπέρασε τα 10,1 εκατ. ευρώ έναντι 4,6 εκατ. το 2006.
Η κρίση χτύπησε την εταιρεία, αλλά άντεξε. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας το 2022 ανήλθε σε 4.660.442,48 ευρώ έναντι 5.255.085,56 ευρώ της προηγούμενης χρήσεως 2021 μειωμένος κατά 11,32%.
Τα προϊόντα της Kalamata Papadimitriou, εκτός από τα ελληνικά ράφια, βρίσκονται πλέον στην Αγγλία, της Γερμανία, την Κύπρο, την Τσεχία, την Ουγγαρία, την Φιλανδία αλλά και τα Εμιράτα.
Κι όπως έλεγε ο εκλιπών Χρήστος Παπαδημητρίου «Δεν έχω μακρόπνοα σχέδια. Ξεκινήσαμε σταφιδάδες, γίναμε ξυδάδες, τώρα είμαστε σαλτσάδες. Εμείς θέλουμε να κάνουμε συνέχεια καλύτερο το προϊόν μας και τις διαδικασίες πώλησής του».
Η καλύτερη περίοδος για την επιχείρηση ήταν το διάστημα 2006 – 2013 όταν ο τζίρος της υπερδιπλασιάστηκε. Το 2013 ξεπέρασε τα 10,1 εκατ. ευρώ έναντι 4,6 εκατ. το 2006.
Η κρίση χτύπησε την εταιρεία, αλλά άντεξε. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας το 2022 ανήλθε σε 4.660.442,48 ευρώ έναντι 5.255.085,56 ευρώ της προηγούμενης χρήσεως 2021 μειωμένος κατά 11,32%.
Τα μικτά κέρδη ανήλθαν σε 1.481.918,18 ευρώ έναντι 1.858.414,08 ευρώ το 2021, μειωμένα κατά 20,26, ενώ τα αποτελέσματα μετά από φόρους ανήλθαν σε κέρδη 7.596,11 ευρώ έναντι κερδών 269.414,62 ευρώ κατά 2021, ήτοι μειωμένα κατά 97,18 %
