Το 1979 η ALICO ήταν ένα "μαγαζάκι" στην Συγγρού 44, με νέους κυρίως υπαλλήλους και για πρώτη φορά με έλληνα Γενικό Διευθυντή. Οι Διευθυντές Υποκαταστημάτων σε μεγάλο βαθμό "διοικούσαν" την εταιρεία με καθόλου κομψό τρόπο μέχρι την ημέρα που εμφανίστηκε ο Ανδρέας Βασιλείου με την κυπριακή φλεγματικότητα και την σοβαρότητα που διατήρησε μέχρι τέλους.
Σύντομα όλοι καταλάβαμε ότι δεν επρόκειτο για διάττοντα αστέρα και όσοι είχαν κοινό νου ενώθηκαν μαζί του στην προσπάθεια να αναμορφωθεί και να μεγαλώσει η Εταιρεία. Φιλικός με όλους στην καθημερινή βόλτα του στους διαδρόμους και στα τμήματα, πότε με ένα αστείο αλλά και με συμβουλές, ίσως παρατηρήσεις, όπου τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, διαθέσιμος πάντα, ανοικτός σε νέες ιδέες και προτάσεις που εμένα προσωπικά μου επέτρεψαν να αναπτυχθώ και να εξελιχτώ. Δεχόταν τις τεκμηριωμένες αντιρρήσεις και ενθάρρυνε νέες προτάσεις και ιδέες. Έχω προσωπική γνώση αυτών, ως Διευθύντρια τμήματος και έχω το «προνόμιο» να έχω διαφωνήσει έντονα μαζί του στην πορεία. Ομολογώ όμως ότι υποκλίθηκα στην διορατικότητα του και αναγκάστηκα να παραδεχτώ ότι "θα το κάνω και ας διαφωνώ γιατί γνωρίζω ότι σε ένα δύο χρόνια θα αποδειχτεί ότι έχεις δίκιο". Ναι, ναι, με αυτές τις λέξεις!
Δημιούργησε νέα τμήματα, την πρώτη σχολή εκπαίδευσης σε ασφαλιστική εταιρεία και φρόντισε για την επιμόρφωση μας (για όσους το επιθυμούσαν φυσικά). Σε εποχές που ο όρος ήταν άγνωστος, καθιέρωσε το Operations Research, δηλαδή την
μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών ώστε να διευκολυνθούν αλλά και να βελτιωθούν οι δικοικητικές υπηρεσίες. Νιώθω περήφανη, ως αμερικανοτραφής, που ζήτησα να ξεκινήσει από το Τμήμα μου η μελέτη αυτή διότι πάντοτε επεδίωκα την πρόοδο και την εξέλιξη. Την δεκαετία του ’80 θα έλεγα ότι οι δύο «πλευρές», Διοικητικοί και Πωλήσεις, έμαθαν υπό την ηγεσία του Ανδρέα να σέβονται η μία την άλλη και να αντιληφθούν ότι ήταν για το κοινό συμφέρον η ομαλή συνεργασία. Και αναφέροντας την λέξη «ηγεσία», είναι γεγονός ότι ΗΓΕΤΗ σαν τον κ. Βασιλείου δεν έχω γνωρίσει στην 40ετή επαγγελματική μου σταδιοδρομία. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που δεν προέκυπτε ιδιαιτέρως δημοφιλής στους ανταγωνιστές του γιατί Ηγέτης γεννιέσαι, δεν γίνεσαι.
